Consonante vibrante

In fonètega artegołatòria, na consonante vibrante ła xe na consonante, cłasifegada segondo el pròpio modo de artegołasion.

Eła ła njien produxesta co na débołe ocluxion intermitente del canałe orałe (ła boca), che ła se interonpise e ła ripristina pì volte (da una-do volte fin a sincue o sie), creando cusita on siclo ocluxion + esploxion inte el cuało l'aria che ła provien dai polmoni ła xe ła pima costrinxesta e dopo ruvidamente redasada produxendo on son periòdego.

Co el siclo el xe ùnxoło^[1], o sia se ła ocluxion débołe ła se ga na volta soła, se ga on modo de artegołasion monovibrante come in spagnolo o in hindi, inte el caxo contràrio invese se parla senplegamente de modo vibrante o połivibrante.

1. ↑ ùgnoło